Duurzaam
M-Street probeert op alle niveaus de milieubewuste kaart te trekken met o.a. haar groengevel, warmtepompen, zonnepanelen en groene producten
Self Check-In
M-Street heeft geen bemand onthaal en is volledig geautomatiseerd
Late check-out
Dankzij onze late check-out kan je volop genieten van het heerlijke uitgaansleven dat Leuven te bieden heeft
Levendige ambiance
M-Street bevindt zich vlak boven het gerenommeerde café De Libertad en in het midden van dé restaurantstraat van Leuven
Anti-allergie
Onze kamers zijn voorzien van kurkvloeren; een duurzame keuze waarvoor geen bomen geveld worden
Henri Van Herwegen, alias Panamarenko (1940-2019) was een van de belangrijkste Belgische hedendaagse kunstenaars. Hij was uitvinder, technicus, wiskundige, filosoof en visionair. En dat allemaal tegelijk.
Zijn naam is een samentrekking van drie dingen: ten eerste de luchtvaartmaatschappij PanAm (het verlangen om de aarde achter zich te laten is daarbij een van zijn vaste hoofdactiviteiten), ten tweede Panama (het woord dat geschilderd is op de Aeromodeller, een opblaasbare zeppelin, bedoeld om in 1971 naar de openluchttentoonstelling in het Nederlandse Sonsbeek te vliegen) en ten derde Panteleimon Ponomarenko, een politicus uit de voormalige Sovjet-Unie, opgepikt tijdens een radiouitzending.
Na zijn studies aan de Antwerpse Kunstacademie, begon Panamarenko in 1963 zijn werk tentoon te stellen.
Voor 1968 leunde hij aan bij de Pop Art, maar hij raakte al gauw in de ban van het vliegtuig en vliegen op eigen kracht. Vanaf 1970 ontwierp hij op een uiterst creatieve manier modellen van imaginaire voertuigen, zwevende constructies, zeppelins, vliegende rugzakken, meikevers, onderzeeboten, ballonnen, helikopters met pedalen en wandelende kippen… en werd daarmee wereldberoemd. Of deze tuigen echt kunnen vliegen is deel van het mysterie en de aantrekkingskracht.
Hij bedacht een mechanisme voor de beweging van insectenvleugels, nog voor wetenschappers dat deden, en hij ontwierp een overtuigend concept voor bestuurde ruimteschepen. Het is vrijwel onmogelijk om het werk van deze kunstenaar in een bepaalde stijl of stroming te plaatsen, omdat zijn oeuvre zo uniek en innovatief is. “Ik ben geen wetenschapper, noch iemand die kunstvoorwerpen maakt. Het belangrijkste voor mij is dat er af en toe een soort poëzie schuilt in wat ik maak", vertelde hij.
In 2005, op zijn 56e verjaardag, kondigde Panamarenko het einde van zijn artistieke carrière aan. De fax was even beknopt als onverwacht: ‘Het is 2005 en ik ben 65. Ik ga met alle activiteiten stoppen. Vriendelijke groeten, Panamarenko.‘
Sindsdien zijn er nog enkel overzichtstentoonstellingen geweest, waarvan de laatste, ‘Around the World in 80 Years’ werd uiteengezet door fotograaf Bart Ramakers, aan wie een andere kamer in dit hotel werd gewijd en wat een eerbetoon moest worden ter ere van Panamarenko zijn 80ste verjaardag.
Helaas overleed hij plotseling enkele weken voor de première op 14 december 2019.
