Duurzaam
M-Street probeert op alle niveaus de milieubewuste kaart te trekken met o.a. haar groengevel, warmtepompen, zonnepanelen en groene producten
Self Check-In
M-Street heeft geen bemand onthaal en is volledig geautomatiseerd
Late check-out
Dankzij onze late check-out kan je volop genieten van het heerlijke uitgaansleven dat Leuven te bieden heeft
Levendige ambiance
M-Street bevindt zich vlak boven het gerenommeerde café De Libertad en in het midden van dé restaurantstraat van Leuven
Anti-allergie
Onze kamers zijn voorzien van kurkvloeren; een duurzame keuze waarvoor geen bomen geveld worden
Nogal wat kunstliefhebbers koppelen het begrip ‘affiche’ automatisch aan Parijs en aan de namen van Jules Chéret, Henri de Toulouse-Lautrec en Alphonse Mucha.
Nochtans heeft de affichekunst ook in België een hoge vlucht genomen. Anno 1900 nam onze jonge, maar economisch welvarende natie samen met Frankrijk zelfs een vooraanstaande plaats in op het wereldtoneel.
De definitieve doorbraak van de affiche in België valt niet toevallig samen met de doorbraak van de art nouveau, rond 1893. De uitwisseling met Frankrijk was toen intens.
Een van de Belgische ontwerpers die hier zeker niet onvermeld mag blijven, is Jean-Michel Folon.
Hij werd in 1934 geboren in Ukkel (Brussel). Zijn vader was handelaar in papier, en Jean-Michel groeide op in die sfeer, die hij zich altijd zou herinneren: “Waarschijnlijk ben ik daar beginnen te tekenen.”
Folon ging naar de kunstacademie Sint-Lucas en in 1953 schreef hij zich in bij de ‘École nationale supérieure des Arts visuels de La Cambre’, waar hij de kracht ontdekte van de uitspraak van architect Mies Van der Rohe: ‘Less is more’; een idee dat hij zijn hele leven zou toepassen. Folons eerste zwart-wittekeningen werden in die periode gepubliceerd in de tijdschriften Moustique en Pan.
Toen Folon in 1955 zijn studies architectuur en Brussel achterliet, vestigde hij zich in een tuinpaviljoen in Bougival (Parijs), waar hij zich gedurende vijf jaar volledig op het tekenen toelegde.
Begin jaren zestig begon hij in zijn omgeving zijn eerste tekeningen te tonen, maar in Frankrijk was er aanvankelijk heel weinig interesse in zijn kunst. Hij stuurde daarom zijn tekeningen naar een aantal magazines in New York die ze meteen als cover ontwerp gebruikten. Pas in 1964 had Folon zijn eerste tentoonstelling in Parijs. In die periode ontmoette Folon de Italiaanse schrijver Giorgio Soavi voor wie hij zijn eerste boek ‘Le Message’ illustreerde. Samen bedachten ze meerdere projecten voor de Italiaanse uitgeverij Olivetti voor wie Folon boeken van Franz Kafka en Ray Bradbury illustreerde.
In tegenstelling tot de producties van zijn tijd, allemaal foto’s en typografische spelletjes, werkte de kunstenaar een universum van zeldzame samenhang uit. Hij creëerde in zijn werk een bizarre wereld vol vreemde wezens, die de angst voor de tijd en de van zichzelf vervreemde mens verbeelden.
Hij speelde met een radicale economie van middelen, gebaseerd op de elementaire expressie van lijn en de emotionele lading van kleur – gekleurde inkten, zeefdrukken of aquarellen, steeds doorspekt met humor en poëzie.
Eind jaren ‘60 verzorgde hij een fresco voor het Franse paviljoen op de Triënnale van Milaan, exposeerde hij 60 werken in de Galerie de France en stelde hij zijn werk voor het eerst tentoon in New York. Begin jaren 70 kwam zijn carrière op topsnelheid met tentoonstellingen in New York, Tokio, Osaka, Wenen en Milaan.
Op de 12de Biënnale van São Paulo ontving hij de Grote Prijs Schilderkunst.
Folon werkte in de jaren ‘80 aan de meest uiteenlopende projecten. Hij ontwierp theaterdecors, maakte tekenfilms en draaide kortfilms in New York, Los Angeles en New Orleans.
Hoewel zijn aquarellen en etsen in de jaren negentig over de hele wereld werden tentoongesteld, legde Folon zich steeds meer toe op het beeldhouwen: aanvankelijk in hout, klei en gips, vervolgens in brons en later in marmer. In 1993 stelde hij in La Pedera (Barcelona) zijn beelden voor het eerst tentoon. In 1997 plaatste hij aan de kust van Knokke (Belgische kust) een beeld dat met het getij elke zes uur onder het water verdwijnt.
Daarnaast realiseerde hij glasramen en grote muurschilderingen.
In 2000 creëerde Folon de Stichting Folon in het Solvay Domein in Terhulpen. Hij schonk de stichting een 500-tal werken die hij had bewaard om ze ooit op één plek te verenigen. In de jaren die volgden stelde hij zijn beelden tentoon in België, Lissabon, Pietrasanta en Florence. Hij maakte glasramen voor enkele kerken, werd ambassadeur van UNICEF en werd door de toenmalige Franse president Jacques Chirac verheven in de orde van het Legioen van Eer. Net na een grote retrospectieve tentoonstelling in de wapenzaal van de Palacio Vecchio en in de Forte di Belvedere in Florence overleed Folon in 2005 op 71-jarige leeftijd.
